شیرکو بی کس امپراتو شعر دنیا

شیرکو بی کس امپراتو شعر دنیا
http://omiidestan.mihanblog.com/post/181‫

آن دسته از مضامین سیاسی و اجتماعی که در هیئت و قالب اندیشه­ ها و هنجارهای فرهنگی و آرمانی، در اشعارِ شاعران و کلام سخن­ پروران ، نمود و تجلی پیدا می­نماید، از مهم­ترین عوامل تأثیرگذار بر مختصات سیاسیِ مکان و به ویژه فرایند شکل­ گیری هویت و توسعه­ ی دولت مدرن است. هویت با زبان و زبان با شعر رابطه ­ای تنگاتنگ دارند، به عبارتی زبان اصلی­ ترین و گویاترین ابراز هویت است و شعر در قالب توانایی منحصر به فرد در بیان احساسات و تحریک احساسات اصلی­ ترین عامل تأثیرگذاری بیشتر زبان است. به همین دلیل است که زبان صرفاً یک ابزار ایجاد ارتباط نیست بلکه زبان یک فرهنگ است. نشانه­ های فرهنگی متعددی در یک عرصه­ ی جغرافیایی نقش آفرینی می­نمایند که از آن بین نقش سخنوران و شاعران نقشی ماندگار و پایدار است. نقشی که رنگ کهنگی به خود نخواهد گرفت. کوردستان از دید ادبیات و
سخن­ پروری یکی از برترین­های منطقه است. سخن وران معاصری همچون هیمن، هه­ ژار و شیرکو بی کس از برجسته ترین ادبستان این عرصه­ ی جغرافیایی به شمار می آیند. شیرکو در سال ۱۹۴۰ میلادی در شهر سلیمانیه عراق به دنیا آمد. پدرش فائق بی کس از شاعران بنام روزگار خود بود.
 بی کس بخاطر مشکلات سیاسی از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۲ در سوئد زندگی می‌کرد و پس از آن به کوردستان بازگشت.
در ۱۹۶۸ اولین مجموعه شعر شیرکو بنام "مهتاب شعر" منتشر شد و از آن زمان تا کنون چندین مجموعه شعر، دو نمایشنامه منظوم و ترجمه پیرمرد و دریا نوشته ی ارنست همینگوی و عروسی خون اثر لورکا به زبان کردی از او به چاپ رسیده است .
از جمله دفترهای شعر این شاعر می‌توان از دو سرو کوهی، عقاب، رود، سپیده دم، آفات، کرکس، عطشم را شعله فرو می‌نشاند، دره پروانه‌ها، صلیب، مار و روز شمار یک شاعر، سایه و آزادی، این واژه بی‌آبرو نام برد که به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی، سوئدی، عربی و غیره ترجمه و چاپ شده اند. در ایران نیز در مجموعه‌هایی از او همچون منظومه بلند دره ی پروانه (ده‌ربه‌ندی په‌پووله) و آزادی، این واژه بی‌آبرو با همت محمد رئوف مرادی ترجمه و به چاپ رسیده است .
سخت کوشی و پیگیری این شاعر جهانی در سیطره فرهنگ، ادبیات و شعر کوردی ، به او شخصیتی غول آسا و عاصی بخشیده است. شاعر چیره دست فارس زبان سید علی صالحی سالها پیش شیرکو بی‌کس را امپراتور شعر دنیا نامیده است. شیرکو بی‌کس بی‌شک مانند حلقه‌ای گره خورده در زنجیره‌ی خدایگان تاریخ ادبیات دنیا چفت شده است، خدایگانی مانند : لورکا، محمود درویش، نرودا، ریتسوس، داستایوسکی، شاملو، جبران خلیل و... که چنان بتی ستودنی در معابر اسطوره‌ای ملل دنیا جاودانه خواهند ماند.
شیرکو بی کس، بی کس نیست! تمام ملت کورد یار و یاور و داغدار اوست و او خالقِ نشانگانِ فرهنگیِ چنان عظیمی برای ملت کورد است که یاد و خاطر او را تا دنیا دنیاست در ذهن ملت کورد نقش می بندد.‬